Ο ζωγράφος που απέρριψε τον ρεαλισμό για χάρη της αισθητικής εντύπωσης. Ο Μονέ χρησιμοποίησε ζωντανά χρώματα και ζωηρές, πηχτές πινελιές για να αποδώσει το παιχνίδισμα του φωτός στον φυσικό κόσμο, βάζοντας την ακρίβεια της αναπαράστασης σε δεύτερο πλάνο. Ενδιαφέρθηκε περισσότερο για τη φευγαλέα εντύπωση που δημιουργούν τα χρώματα στον καμβά παρά για την ακρίβεια των μορφών, γεννώντας στην πορεία ένα νέο κίνημα ζωγραφικής, τον γνωστό μας ιμπρεσιονισμό. Κάνοντας έτσι το πρώτο βήμα για την απελευθέρωση της ζωγραφικής από τις δικλείδες του παρελθόντος και για τη γέννηση της πραγματικά μοντέρνας τέχνης!
Από τα τέλη της δεκαετίας του 1860 ο Monet και άλλοι ομοϊδεάτες καλλιτέχνες απορρίφθηκαν επανειλημμένα από το Salon de Paris, την ετήσια έκθεση της διάσημης "Académie des Beaux-Arts". Το 1873 ο Monet, Renoir, Pissarro, και ο Sisley δημιούργησαν τη "Ανώνυμη Εταιρία Ζωγράφων, Γλυπτών και Χαρακτών" ώστε να εκθέτουν οι ίδιοι τα έργα τους. Στην πρώτη έκθεση, τον Απρίλιο 1874, το έργο του "Impression, soleil levant" θα γινόταν το σκάνδαλο της έκθεσης, αναγκάζοντας τους κριτικούς να εφεύρουν τον όρο «ιμπρεσιονισμός» για να χαρακτηρίσουν την ιδιαίτερη τεχνοτροπία του ζωγράφου, αλλά και των συγγενών πνευμάτων.
